Rampspoed

Als je mensen vertelt dat je zelf bier brouwt, kun je er donder op zeggen dat de vraag komt. “Mislukt het ook wel eens?” Als trotse hobbybrouwer zeg je dan natuurlijk dat jouw bier altijd van superieure kwaliteit is. Helaas is de praktijk wel eens anders. Maar mislukkingen wil je het liefst begraven in de duistere spelonken van de herinnering.

Om de schaamte voorbij te raken, zal ik met jullie een brouwramp van mij delen, want het overkomt ons allemaal.

Enkele jaren geleden brouwde ik een bier dat mijn kerstbier voor dat jaar moest worden. Een zwaar ondergistend bier met heel veel nobele hoppen. Het brouwen verliep allemaal vlekkeloos, de vergisting ging voorspoedig en bij het overhevelen beloofde dit bier de topper van het jaar te worden. Ik was in mijn nopjes. Na het overhevelen zette ik de mandfles in een grote klimaatkast naast een ander bier dat daar stond na te gisten. Twee keer 25 liter godenvocht gebroederlijk naast elkaar, rijpend in anticipatie. De thermostaat op 15 graden en wachten maar.

Dat weekend gingen we een paar dagen er opuit. Na thuiskomst toog ik naar de brouwerij om de kijken hoe het met de nagisting stond. Was het al tijd om de bieren koud te lageren?

Bij binnenkomst in de brouwerij viel mij een vreemd luchtje op. Een beetje plastic-achtig. Raar. Wat kon dat toch zijn? Ik opende de deur van de klimaatkast en een hete luchtstroom streek langs mijn gezicht. Dat voorspelde niet veel goeds. In opkomende paniek keek ik naar de thermostaat. 75 stond daar in vrolijke rode cijfers op. Ik wreef mijn ogen uit en keek nog eens. Inderdaad: 75 graden. Ik voelde aan een van de mandflessen en moest haastig mijn hand terugtrekken om verbranding te voorkomen. Snel trok ik de thermostaat die mij zo jammerlijk in de steek had gelaten uit het stopcontact. Ik weet niet hoe lang het bier al bij uitmaischtemperatuur had gestaan, maar dit kon alleen maar een ramp betekenen.

Ik liet de bieren maar een nachtje afkoelen en besloot toch maar even te proeven. Als je ooit kunstmatig verouderd bier wilt proeven, koop dan een defecte thermostaat.

50 liters potentiële prijswinaars moesten door de gootsteen. Daar kwamen nog wat litertjes traanvocht bij.

De thermostaat onderging hetzelfde lot als de printer in de film Office Space. Als je deze scene niet kent, zoek maar eens op op Youtube (Office Space printer scene).

Dat jaar moest ik het doen met bij de slijter gekochte kerstbieren. Bezoekende familieleden vertelde ik maar met een stalen gezicht dat ik geen tijd had gehad om zelf een kerstbier te brouwen.

27-1-2017, Adrie Otte